Tuesday, September 18, 2012

पुन्हा गोष्ट लोकलमधली...७

मी  ट्रेन मधून परत हॉटेल वर चाललो होतो ...तेवढ्यात  एक मेल आला....मी ओपन केला ...त्यात लिहल होत...
आदरणीय सर,
                      स.न .वि.वि 
मी सर्वप्रथम माझी ओळख करून देतो. मी मनोज निमगावकर ....हेडमास्तर , सरस्वती विद्यालय, औरंगाबाद . मी आपले ब्लॉग नियमित वाचतो आणि ते मला खूप आवडतात...हल्लीच तुम्ही लिहलेली , ""मरीन लाईन्स, समुद्र आणि मी ही गोष्ट तर खूपच मनाला भावणारी आहे...त्यात मांडलेली समुद्राची व्यथा आणि त्याला जबाबदार असणारी संपूर्ण मानवजाती ह्याची सुंदर आणि मार्मिक  मांडणी त्यात केली आहे....मी ह्या गोष्टीनी खूप प्रभावित झालो आहे. माझी तुम्हाला एक विनंती आहे ......येणाऱ्या आमच्या शाळेच्या वार्षिक स्नेहसंमेलनात कृपया आपण मुलांना एक छोटी का होईना गोष्ट सांगावी....कारण ह्या देशाच्या येणाऱ्या भविष्याची कल्पना ह्या देशाचे भविष्य असणार्या ह्या मुलांना कळणं आवश्यक आहे....तरी आपण आपल्याला योग्य असणार्या तारखा मला कळवाव्यात....आणि येताना नेहा madamला पण घेऊन या ...मला त्यांना भेटायची फार इच्छा आहे..त्या तुम्ही लिहल्या आहेत तशाच आहेत का ह्याची मला खुप उत्सुकता आहे....आपण नक्की याल असे गृहीत धरूनच मी कार्यक्रमाची रूपरेषा आखणार आहे .....आणि हो अश्याच गोष्टी लिहित रहा....धन्यवाद 

आपला कृपाभिलाषी ,
          मनोज 

त्यांनी शेवटी त्यांचा नंबर आणि पत्ता दिला होता.....मला एकदम काही कळेनाच....मी आणि मुलांना गोष्ट .....हे काहीतरी विचित्र वाटत होत..आणि माझ्यापेक्षा नेहालाजास्त आग्रहाच आमंत्रण होत .....बहुदा .....मी जरा जास्तच चांगल लिहलय तिच्याबद्दल गोष्टीमध्ये असं मला वाटल....पण....मनाला समाधान पण वाटल....आपल लिखाण जाणणारे  आणि ते इतरांपर्यंत पोहचाव म्हणून प्रयत्न करणारे पण लोक आहेत हे पाहून मला खूप आनंद झाला....मी ताबडतोब त्या मेलला reply  लिहिला ...

नमस्कार मनोज सर ,

                              आपले खूप खूप आभार मला ह्यायोग्य सामाज्ल्याबद्दल....पण मी इतका मोठा नाही....लिखाण हा माझा छंद आहे .....तुम्हाला हे लिखाण खूप आवडल हे ऐकून खूप आनंब्द झाला ...मी तुमच्या शाळेत नक्की येयीन....पण एक विद्यार्थी म्हणूनच....त्या विद्यार्थ्यांशी गप्पा मारायला.....तेव्हा कोणतीही औपचारिकता नको....आणि हो मी नेहाला नक्की आणीन...तिला पण मुलांच्यात राज्मायला खूप आवडत....तेव्हा तुम्ही सांगाल ती तारीख मला मान्य असेल.....मी नक्की येयीन.....धन्यवाद 

आपला आज्ञाधारक,

      रोहित   


Thursday, September 6, 2012

पुन्हा गोष्ट लोकलमधली ....६

"भय्याजी, २ पानीपुरी लगावो.....
नेहा , आग मला नकोय....
अरे  काय रे....मी एकटीने खायची का मग?  शेट बाबा, तू असाच करतोस...
बर्र ऐक न एक काम करू ,एक प्लेट घेऊ आणि एकत्र खाऊयात.....चालेल
आता कस बोललास माझ्या मनातल....:"
त्या भय्याने लगेच पाणीपुरी बनवली.....पहिली पाणीपुरी नेहाने घेतली....तिच्या चेहऱ्यावरच समाधान अलौकिक होत.....तीच ते निरागस सोंदर्य अनुभवायची परत एक संधी मला ह्या पाणीपुरीने दिली होती....
" जानू, काय म्हणतोय तुझा समुद्र?,  आणि तुझा marine drive? ,  नेहा म्हणाली....
  काही नाही...नेहमीसारखाच फुललेला...होता  marine drive आणि माहितीये शोना , आज परत त्यानी मला  नकळत ती गोष्ट दिली...जी माझ्या हृदयाच्या अत्यंत जवळ आहे.....
हो ते मला माहितीये....पण जानू हे marine drive,  समुद्र आणि मी .....हि गोष्ट तुझ्याशी रीलेटेड आहे का?
का  ग? आज वर कधी तू मला माझ्या ब्लॉग बद्दल विचारल नाहीस आणि आज एकदम...
नाही असच....सांग ना....
सांगीन निवांत.....पण आता आपल्याला हॉटेलवर गेलं पाहिजे ...आपल्याला दोघांनाही ८:३०-९ ला परत बाहेर पडाव लागेल.." 
एकदाची ती पाणी पुरी आटोपली...आम्ही  taxi  पकडली आणि निघालो... हॉटेलला पोहचलो....थोड्यावेळ आराम केला आणि परत  बरोबर ९ ला बाहेर पडलो....नेहाला अंधेरीला जायचं होत..  ती वेस्टर्न ने निघाली आणि मी सेन्ट्रलने ठाण्याकडे निघालो...... माझ्या बोल्ग्वरची हि नवीन गोष्ट लोकांना खरच खूप आवडत होती....पण त्यापेक्षाही नेहाला ती कुठेतरी माझी गोष्ट वाटत होती हे ऐकून थोडा आनंदही झाला आणि थोड आश्चर्यही वाटलं....पण ह्या पाणीपुरी आणि गोष्टीच्या नादात तिच्यासाठी घेतलेल्या बांगड्या तिला देयच्या मी विसरलो होतो....हे माझ्या लक्षात आल...तेवढ्यात आज खूप दिवसांनी मी विक्रोळी स्टेशन वरून गेलो ....अन एकदम जुन्या आठवणी जाग्या झाल्या....