पुन्हा गोष्ट लोकलमधली....४

"मुंबई?, सोना खेचतियेस न माझी?......काये म्हणजे?....

 अरे राजा, तुला मागे एवढा मोठा आवाज येत नाहीये का?... मला काय करायचं तुझी मस्करी करून?

तसं नाही ग राणी...पण आधीच मला जुन्या आठवणींनी कावरबावर केलाय त्यात आजून तुझी मस्करी add  झाली तर मग कसा होईल ?

काही होणार नाही....मी ५ वाजता पाहटे पोहोचतिये  दादरला...तू येतोयेस मला घेयला...

काय?....ठीके मी येतो ५ वाजता दादर....

चल ठेवते फोन आता....सारखा आवाज जातो-येतो आहे....

 बर चल  bye"

 असं म्हणून मी फोन ठेवून दिला.....तेवढ्यात मला समोरच बांगड्या आणि कानात्ल्यांच दुकान दिसलं...मी धावत तिथे गेलो.....तिथे बरीच गर्दी होती....मी तसाच आत घुसलो.....तिथे मस्त मोरपंखी रंगाचे  खडे असलेल्या बांगड्यांचा सेट होता....मी तो उचलला.......त्या दुकानदाराने तेवढ्यात मला टोकल आणि म्हणाला ....

"साब वो बिका हुआ है...आप दुसरा देख लीजिये 

  अच्छा, फिर मुझे ऐसाही दुसरा सेट दे दो भाई 

  इसमे एक हि सेट आता है सरजी...आप कोई दुसरा पसंद करलो 

  क्या भाई तुम भी..किसने लिया है येह्वाला 

 वो साबजी ने..... जो अंदर ड्रेस मटेरीअल देख रहे है"

 तेवढ्यात मला तश्याच प्रकारचे खडे असणारा पण मारून रंगाचा बांगड्यांचा सेट दिसला....मी तो उचलला ...आणि म्हणल 

"ये कितने का है?" 

 ये २८० का है....

क्या? इतना मेहंगा क्यू?

माल देखिये न साब....पुरा गोल्ड प्लेटिंग किया हुआ है....

अच्छा  ठीक है देदो ये"

मी तो सेट घेतला...तेवढ्यात सुरेशचा फोन आला....ते चर्चगेटला पोहचले होते....मी त्यांना बाहेर येयून थांबायला सांगितलं.....आम्ही बाहेर भेटलो....तिथून taxiनी थेट सम्राटला गेलो...तिथे मस्त गुजराथी थाळी मागवली....एवढे सगळे पदार्थ एका ताटात पाहून तो client तर चाटच पडला होता बहुदा....त्याला काय काय खावं आणि कशाबरोबर खावं हे काळतच नव्हत...पाण्याऐवजी ताक देणारे एकमेव हॉटेल असाव असं मला पण वाटत होत...नेहाची आवडती उन्दिओची भाजी होती...तिला आणि मला आवडणारी कढी होती....असा विचार करत असतानाच माझा फोन वाजला..

"हेलो,

हेलो, अरे आई बोलतीये.....नेहा मुंबईला येयला निघालीये...

हो माहितीये मला....तिने फोन केला होता....

आता ती आल्यावरच जां सिद्धिविनायकाला नाहीतर एकटाच जाऊन येशील..

आई हे सांगायला तू इतक्या रात्री फोन केला आहेस?

हो कारण मला माझ्या मुलाबद्दल पूर्ण खात्री आहे....तुझ्या काही हे लक्षात येणार नाही म्हणून आठवण करून देयला फोन केला...जेवण झालं का?

हो आई आताच झालं....

बर मी नेहाला तस सांगितलं आहेच पण परत तुझ्या कानावर घालते...येताना तिच्या आईसाठी छानसी साडी घेऊन या...त्या येणारेत न पुढच्या आठवड्यात...मला आणू नका....खूप साड्या आहेत...

आई आग साडी तिथे नाही का मिळत....

इथे महाग आहे....तू गुपचूप सांगितलेलं कर...नेहा आणेलाच....पण उगाच तिला बोलू नकोस...तिला हवी ती आणि हवी तशी साडी घेऊ दे....

बर बाबा....तुम्ही ना...चल आता ठेवतो....

bye"

 माझं हे सगळ बोलण ऐकून सुरेश गालातल्या गालात हसत होता...मी मात्र आता पूर्णपणे मनाची तयारी केली होती....नेहा येणार होती....म्हणजे आता ती तीची आणि आईची असं दोघींचं शॉपिंग करणार हे नक्की होत.....