पुन्हा गोष्ट लोकलमधली.....५

" हेलो नेहा, कुठपर्यंत आली आहेस?

  मी कल्याणला पोह्च्लीये...तू कुठे आहेस?

  मी आलोय दादरला.....इस्टलाच उतर....मी थांबलोय platformवर"

  पहाटेचे ५ वाजत होते...मी कसे बसे डोळे उघडे ठेवत होतो...तेवढ्यात  announcement झाली...ट्रेन वेळेवरच येणार असल्याचे त्या बाईने सांगितले.....पहाटेच दादर स्टेशन म्हणजे तर बेघर लोकांच वसतिगृहच होऊन जात.....जिथे जागा मिळेल तिथे लोक झोपतात...जे मिळेल ते खातात......हे सगळ पाहून खरच त्या लोकांची दया येते....सगळ्या गोष्टींच होणार बाजारीकरण आणि त्यामुळे आयुष्याचा घसरत चाललेला भाव....हीच त्यामागची कारण.....तेवढ्यात पुन्हा announcement झाली....मी A/C च्या बोगी येतील अश्या ठिकाणी जाऊन उभा राहिलो....ट्रेन आली...हळू हळू लोकांनी उतरायला सुरवात केली....बराच वेळानंतर नेहा उतरली....तिने आज मोरपंखी रंगाचा ड्रेस घातला होता...केस मोकळे सोडले होते...कानात मोरपंखी रंगाचेच मोठे रिंग घातले होते...थोडक्यात काय तर ती नेहमीप्रमाणेच खूप सुंदर दिसत होती....मी पटकन तिच्या दिशेने धावलो....तिने मला पाहिलं....

" hi jaan....good morning...मी तुझी झोप disturb केली ना.....sorry..

  its ok shona......आणि मला तर तू केव्हाच disturb  केल आहेस.....त्याची सुरवात ह्याच स्टेशन वर झाली  होती....आठवतंय?

हो..न आठवायला काय झालं...तू नाही का ९:३० ची लोकल पकडायला चक्क सकाळी लवकर उठय्चास....मी पण तुझ्यासाठी जागा पकडून ठेवायचे....

काय मस्त दिवस होते न त शोना ....

hmmmm.... पण आता पण मस्तच आहेत की....आज परत आपण त्याच स्टेशनवर आहोत....वेळ थोडी वेगळी आहे....पण आता आपण जाणार कुठे आहोत.....?

मी परेलला हॉटेल केलाय बुक...

चला मग जाऊया आता...थोडा पडून मग मलाही जायचय अंधेरी ....मग त्यानंतर शॉपिंग पण करायचय...अरे हो आईंना सांगून टाक न...मी पोचले ते...आणि सगळ्यात पहिले .....पाणीपुरी खाऊयात...

नेहा??....पाणीपुरी??  पहाटे ५:३० वाजता? शुद्धीवर आहेस ना?

अरे , असं कुठ लिहलय का की सकाळी ५:३० ला पाणीपुरी खाऊ नये म्हणून?

आग पण ही काय वेळ आहे का?

हे  बघ तुला नसेल खायची तर नको खाऊस, मी खाणारे....पैसे दे मला...

नेहुडी...आग ऐक न जरा...आता नको ना...आपण संध्याकाळी पक्का खाऊयात...

पैसे दे....

मी गुपचूप खिशातून ५० ची नोट काढून दिली आणि नेहाची bag  धरून उभा राहिलो...