Wednesday, July 10, 2013

गझल.....

उजाडलेल्या सूर्याची किरणे शोषत होतो..
रात्रीची चाहूल घेऊन आलीस तू तेव्हा...

मनातल्या मनात चार शब्द जुळवत होतो...
गीत बनून ओठी आलीस तू तेव्हा...

गुंतलेल्या धाग्याची उकल शोधत होतो
गाठ बनून हाती लागलीस तू तेव्हा....

गुरफटलेल्या आयुष्यात राम शोधत होतो
सीता बनून तू भेटलीस मला तेव्हा

स्वतः मधले स्वत्व आरशात पाहत होतो...
सावली म्हणून तू दिसलीस कशी तेव्हा ?

गंधाळलेल्या फुलांमध्ये, सौरभ शोधत होतो
सरींसवे मातीत विरून , गंधाळलीस ग तेव्हा

रमलो होतो मिठीत कवितेच्या ग राणी
ओठ तुझे गाली स्पर्शून गेलीस ग तेव्हा


                                                               सौनिक

Sunday, July 7, 2013

काळ

काळ ....सरत जाणारा.....
आयुष्यात रुतत जाणारा...
क्षणांशी स्पर्धा करणारा ....काळ

पक्ष्यांसवे  सरकन उडणारा...
सरींसवे  चिंब भिजणारा
अनोळखी वाटेवरती हात हाती देणारा ....काळ

क्षितीजापारी अथांग असणारा...
समुद्रापरी निवांत असणारा
वाऱ्याच्या प्रत्येक लाटेवरती वाहणारा ......काळ

डोळ्यातली सारी स्वप्नं जाणणारा
 घडणारी हर गोष्ट पाहणारा...
जीवनातली प्रत्येक वेळ  जगणारा.....काळ.

काळ.....नेहमी वेळेबरोबर राहणारा...
घड्याळाबरोबर घडणारा
नकोतीथे...नको त्यावेळी बदलणारा.....काळ.....

                                                                       
                                                                         -  सौनिक