Wednesday, May 18, 2011

गोष्ट लोकलमधली-१२

 आम्ही ice cream खाऊन घरी निघालो..सगळं कस हवहवस वाटत होतं...ट्रेन मध्ये बसलो...गाणी लावली..तेवढ्यात फोन वाजला..
" हेल्लो आई....काय चाललय?
   काही नाही ....तुझ काय म्हणतय?? अभ्यास वगरे ठीक ना..???..
   हो आई..एकदम मजेत...आता quizes सुरु होतील..
   बर..मी उद्या मुंबईला येतीये..तू किती वाजता सुटशील कॉलेजमधून??
   मी ५ वाजेपर्यंत सुटीन..तू कसकाय येतीयेस मुंबईला?? i mean काही विशेष काम??
   अरे बाबांच्या मित्राच्या मुलाचं लग्न आहे..आमी दोघही येतोय...आणि आताच सांगतीये तू पण येणारेस   
   लग्नाला..
   मी...आणि लग्नाला..common mom..."
   मी कितीही नाही म्हणलं तरी शेवटी मी लग्नाला गेलोच....कारण ती माझ्या आईची ओर्डर होती...लग्न  
   बोरीवली ला होतं ...आम्ही सकाळीच ट्रेननी गेलो....कार्यालय सुंदर सजवलं होतं..hall तर खूपच चं छान decorate  केला होता...गेल्यागेल्या प्रत्येकाला गुलाबाचा फुल आणि पेढा देयला ४ सुंदर तरुणी होत्या...त्यांच्याकडून गुलाबाचं फुल घेयला मजा येत होती...इकडे आई एकदम पेटलीच होती...माझ्याबद्दल तिला कोणी विचारलं कि ती सुरु करायची...खूप हुशार आहे माझा मुलगा..IIT मुंबई मध्ये शिकतोय...खूप अभ्यासू आणि महिनाती आहे etc etc इकडे सकाळपासून नेहानी ४ फोन केले होते...आणि मी एकालाही उत्तर देऊ शकलो नव्हतो....
        मी cut केला तरी पुन्हा पुन्हा फोन करत होती....शेवटी मी फोन उचलला...नेहानी धडधड firing सुरु केलं.....मी तिला शांत करण्यासाठी जोरात ओरडलो....ती काही शांत झाली नाही उलट मीच पेचात सापडलो...तेव्हड्यात आईने हाक मारली...मी तुला नंतर call करतो असं सांगून  फोन cut केला...आईकडे धावत गेलो....तिने मला त्या बाबांच्या मित्राच्या मुलीशी ओळख करून घेयला बोलावलं होता...माझ्या बद्दल खूप सारं कौतुक तिने त्या मुलीला आणि तिच्या आईला सांगितलं होतं ...मी तिथे गेलो...आईने माझी ओळख करून दिली...
            " समीर, हि दीप्ती ....साने काकांची मुलगी...b -tech करतीये  COEP मधून...
               आणि दीप्ती हा माझा मुलगा समीर....mtech करतोय IIT पोवई मधून.....तुम्ही आता गप्पा मारा मी  येते जरा बाकीच्यांशी बोलून."....असं म्हणून आई निघून गेली...बराचवेळ झाला आम्ही दोघही काही बोललो नाही....आणि एकदम ती म्हणाली.....तू कविता करतोस असं ऐकलं? ऐकव ना एखादी...मलापण मराठी कविता खूप आवडतात...मी म्हणल हो का? आग पण आता इथे कुठे...लग्न आहे ना तुझ्या भावाचं....तुला कामं असतील...निवांत ये...कधी घरी मी नक्की ऐकवीन...ती म्हणाली एखादी तरी ऐकवच..आता आजून खूप वेळ आहे आणि मला तसाही तिकडे खूप bore होत.....मी म्हणल ठीक आहे.....मला आठवायला लागेल.....
            'केविलवाण्या आठवणी,अन केविलवाणे क्षण 
             मोहर्णारी तू जणू , बनते श्रावणातील सण 
तेवढ्यात तिला कोणीतरी आवाज दिला....आणि दारात उभ्या असलेल्या मुलाच्या आत्या मला म्हणाल्या...लग्न घरात न फक्त उखाणे घेतात कविता वगरे नसतात बर.....मी चटकन आवरतं घेतलं  ....तिथून बाहेर पडलो....आई बाबा busy  आहेत हे पाहून नेहाला फोन केला...तिला सगळं सांगितलं..आणि मग लग्न लाऊन आम्ही तिघेही घरी परतलो...आल्यवर हातपाय धुतले...नेहमीप्रमाणे..मी आवरलं...आई आली...म्हणाली कशी वाटली दीप्ती? चांगली मुलगी आहे संस्कारी आहे...हो ना?? मी म्हणाला हो....आईच्या डोक्यात शिजणार्या खिचडीचा अंदाज मी घेतला आणि लवकरच नेहाबद्दल तिला सांगून टाकायचं असं ठरवलं               

1 comment:

  1. आधी 'बरं' *भासलं* जरा हे ब्लॉग वरचं लिखाण .. पण आता नाही आवडत हे.. 'खूप सारं' काय आणि अशा बऱ्याच गोष्टी..वाचताना चिडचिड होते!! common mom काय? आणि come-on जरी लिहिलास तरीही ते 'चिवित्रच' वाटतंय.. आधी वाटलं की जाणून-बुजून 'असलं' लिहितोयस.. पण आता ..

    sorry, पण वाटलं ते सांगितलं

    - www.shrikant-wad.blogspot.com

    ReplyDelete