सौनिक-२१

पूर्वार्ध 

आमच्या परीक्षा जवळ आल्या होत्या....त्यामुळे संध्याकाळच लगोरी खेळण बंद झाल होत.....जशी जशी परीक्षा संपायची तारीख जवळ येवू  लागली तस तस एक नकोसं दडपण येयला सुरुवात झाली....परीक्षा झाल्यावर आम्ही नाशिकला शिफ्ट होणार होतो......मी आजून निधीला काहीच सांगितलं नव्हत...ह्या सगळ्या गोष्टींमध्ये मी सौनिक बद्दल पण निधीशी काहीच बोललो नव्हतो...मधून मधून रियाचे messages चालूच होते....सगळ प्रकाशाच्या वेगानी घडत होत.......पण परीक्षा संपेल त्या दिवशी निधीला सांगून टाकायचं अस मी ठरवल आणि पुन्हा आभ्यासाला लागलो....

अखेर परीक्षा संपली ......शेवटचा पेपर थोडासा आवघड गेला होता....पण असो....आज मला निधीला सांगायचं होत.....आज जवळपास सगळ्यांचीच परीक्षा संपली असल्याने .....सगळे लगोरी खेळायला जमणार होते....त्याप्रमाणे सगळे ५ वाजता आले.....आम्ही खेळायला सुरुवात केली....आजून निधीचा पत्ता नव्हता ....नेहमीच ती एक दोन डाव झाल्यावर येयची.....त्याप्रमाणे ती आली....नंतर आम्ही २-३ डाव खेळलो .....ते सम्पेस्तोर ७ वाजले होते..... सगळे आपल्या आपल्या घरी गेले.....मी निधीला आवाज दिला...

" निधीssssss, जरा थांब

  काय रे??

  ice cream??

  अरे उशीर झालाय??

  जाऊयात ना....कसाटा खाउयात मग तर झाल??

  बर चालेल...."

  आम्ही त्या ice creamच्या दुकानात गेलो...दोन कसाटा घेतले आणि तिथल्याच कट्ट्यावर जाऊन बसलो....

  "निधी......आज तू मला एक गोष्ट सांगणारेस ..??

   गोष्ट ? कोणती गोष्ट?? लहानेस का तू रोहित गोष्टी ऐकायला ..

   निधी.....हे सौनिक म्हणजे काय आहे??

   पुन्हा तेच .....तुला म्हणला न की संगीत पुन्हा कधीतरी....वेळ आली की सांगीन...

   आग पुन्हा तू सांगशील हे खर आहे ....पण ऐकायला मी असेन की नाही हे माहित नाही....

   काय??? तू कुठे जाणारेस???...काहीपण काय???

   नाशिकला??....आमची बदली झालीये....पुढच्या आठवड्यात बहुतेक आम्ही जाऊ नाशिकला....

   काय??" असं निधी म्हणाली आणि तिच्या हातातून ते ice-cream खाली पडल....ती काही न बोलताच तिथून निघून गेली.....त्या दिवशीपण चंद्र दिमाखात माझ्याकडे बघून जणू मला हसत होता....मला चिडवत होता...आणि मी स्वतःला चिडवून घेत होतो...